Kochajmy książki!

A Court of Frost and Starlight (zwany dalej ACOFAS) to taka piękna marketingowa pułapka na fanów. To też świetne potwierdzenie tego, co wiem, od dawna - Maas nie wie potrafi skończyć serii, nie umie przestać pisać, nawet jeśli pisać nie ma już o czym. A może po prostu dobrze wie, że nie zabija się kury znoszącej złote jajka i chce z tych swoich serii wycisnąć tyle pieniędzy, ile się da.

Kiedyś, kiedyś, w latach największej popularności romansu paranormalnego żartowałyśmy z siostrą, że może trzeba by napisać książkę, w której ukochany głównej bohaterki byłby kosmitą. Obśmiewałyśmy w ten sposób to zakochiwanie się bohaterek w coraz dziwniejszych stworzeniach - zielony ufoludek wydał nam się już mocno absurdalny. O, my naiwne. Oczywiście, że są młodzieżówki o romansach "zwyczajnych" dziewczyn z kosmitami. Oczywiście, że kosmici są w nich atrakcyjni. Albo po prostu przejmują ciała jakichś przystojnych, biednych Ziemian. Wciąż widzę lukę na rynku - nikt chyba nie pisze romansów z takimi typowymi zielonymi marsjanami? Chyba?

O mumii jednak jeszcze nie czytałam.

Och, no dajcie mi trochę więcej czasu, żebym mogła przeczytać te wszystkie książki, które na mnie czekają...

Już jutro, 14 marca, w polskich księgarniach pojawi się Marzyciel Laini Taylor. To książka doskonale nadaje się, by odkurzyć stary cykl - Taylor dużo i ładnie pisze tu o książkach. Nic w tym dziwnego, skoro główny bohater jest bibliotekarzem. A poza tym zagorzałym czytelnikiem, miłośnikiem baśni i wszelkich dziwnych historii. I, a jakże, marzycielem.
Jest więc w najnowszej powieści Taylor sporo ślicznych książkowych cytatów.

Dzisiaj typowa ostatnio mieszanka fantastyki (głównie baśnie) i literatury faktu (głównie góry). Nie wiem, czemu ostatnio prawie nie czytam literatury pięknej...

Mam problem z niewinnym słówkiem fairies, faeries. Nie potrafię dobrać do niego odpowiedniego tłumaczenia. Tłumacze fantasy muszą sobie z nim radzić nie od dziś - ale w niczym mi to nie pomaga, bo oni też chyba mają tu problem. W polskich tłumaczeniach w miejsce faeries spotkacie więc wróżki, elfy, duszki i skrzaty. Każde z nich niby oddaje to, czym faeries są lub mogą być, ale też każde z nich ma jednak w polskim inne znaczenie. Jak więc wybrać jedną wersję, jak zawrzeć angielskie faeries w jednym polskim słowie? Prawdopodobnie się nie da, każde tłumaczenie będzie trochę wybrakowane. Dylemat, jak poradzić sobie z The Cruel Prince zostawię więc ewentualnemu polskiemu tłumaczowi (chociaż elfy wydają się w tym przypadku najlepszym wyborem...), na potrzeby recenzji zostanę przy oryginalnym faeries.