Kochajmy książki!

Napisałam w marcu aż trzy posty na blogu, co jak na mnie nie wyjątkowo dobrym wynikiem. Zaczynam podejrzewać, że sabotuję w ten sposób moją magisterkę, znajdując sobie po prostu coś innego do pisania... Jeśli tak jest i nic się nie zmieni, to możecie się spodziewać, że w następnych miesiącach będę tu wyjątkowo aktywna :D

Dzisiaj misja retelling będzie trochę inna. Postanowiłam zajrzeć na polskie podwórko. I... okazało się, że nie jest to wcale tak proste. Skoro pisze się tak dużo retellingów baśni, można by przypuszczać, że swoje reinterpretacje będą mieć polskie legendy. Ot, taki Smok wawelski, czy to nie jest historia z dramatycznym potencjałem, historia, którą można by ładnie przepisać, z którą można by zrobić bardzo ciekawe rzeczy? Albo Pan Twardowski? Pewnie, zdecydowanie tak. A jakoś było mi trudno znaleźć teksty literatury inspirowane legendami. Być może źle szukałam? Jeśli wpada Wam coś do głowy, dajcie znać. Może kiedyś zbiorę na tyle tekstów, by zrobić osobny wpis o samym Smoku albo Twardowskim? Na razie zbiorczy post o polskich legendach, głównie o tych od Allegro (tak, o filmach też, ale przede wszystkim o antologii opowiadań).

Zaczęło się od trylogii, ale wychodzi na to, że Bardugo pisze bardzo długą serię, której końca jeszcze nie widać. Chyba na szczęście pisze ją w kawałkach, Griszawersum to kilka mniejszych serii, na razie w układzie 3+2+2, ale zobaczymy, co będzie dalej. Właściwie bardzo mi odpowiada rozwijanie uniwersum w ten sposób — z naprawdę długimi, tasiemcowatymi cyklami mam problem, a tutaj już dwie-trzy książki stanowią zamkniętą (w miarę) całość. Równocześnie, jeśli chcemy, dostajemy możliwość wielokrotnego wracania do świata i bohaterów, których lubimy.

Oczywiście to działa tylko wtedy, gdy autorka ma pomysły na kolejne części i nie ciągnie tego na siłę.

A piszę to, bo jeszcze w jednej trzeciej King of Scars naprawdę byłam przekonana, że tego pomysłu nie ma. Akcja rozkręca się raczej mozolnie i początek był taki... umiarkowanie angażujący. Uff, całe szczęście, że potem wszystko ruszyło.

W lutym z lekturami klasycznie - prawie sama fantastyka, jakiś tam reportaż. Ach, no i jeden bardzo słaby romans. Ale... trochę też sobie w tym miesiącu podróżowałam i widziałam w Amsterdamie, w Rijksmusem, bibliotekę jak z bajki... ;)
Moc srebra, Naomi Novik Novik znowu napisała bardzo przyjemną, mądrą i klimatyczną powieść fantasy. Zupełnie nie wynika to z opisu na okładce, a Moc srebra to wielowątkowa powieść z kilkoma różnymi perspektywami. Mamy więc trzy główne linie fabularne, które są jednak ze sobą ściśle połączone. Jest Mirjem, która postanawia przejąć pracę ojca i zostać lichwiarką, dobrą lichwiarką (ojcu nie bardzo szło...). Swoim talentem do zdobywania złota zwraca na siebie uwagę władcy złowrogich Starzyków. Jest Wanda, która zaczyna pracować u Mirjem, w swoim domu mierzy się z przemocą ze strony ojca. Jest córka bojara, Irina. Wydawało się, że ze względu na brak urody nie uda się znaleźć dla niej dobrej partii, ale nagle wszystko się zmienia. Wokół tych trzech bohaterek …